Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,
Από το 2009 οι εργαζόμενοι βιώνουμε τις συνέπειες μιας έντονης και συγχρονισμένης καπιταλιστικής κρίσης. Μνημόνια και πανδημία μεταφράστηκαν σε ανεργία, μείωση μισθών, ένταση της εκμετάλλευσης, ραγδαία άνοδο των ελαστικών μορφών απασχόλησης και συνοδεύτηκαν από σειρά αντεργατικών μέτρων που επέβαλλαν όλες οι κυβερνήσεις, προσανατολισμέναστη στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου, προκειμένου να αντιμετωπίσει την κρίση του και να ανακάμψει, να προχωρήσει στην ανάπτυξή του.
Η έναρξη της Ρώσο – Ουκρανικής σύγκρουσης, που αντανακλά τις ανειρήνευτες αντιθέσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων, και η άμεση ή έμμεση εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο, ως επιλογή των κεφαλαιοκρατών της Ελλάδας, σε στοίχιση με το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., είχε μεταξύ άλλων αρνητική επίπτωση στο ήδη βαθιά πληγωμένο βιοτικό επίπεδο του λαού μας. Ο πόλεμος ήρθε να επιδεινώσει τις βαριές συνέπειες που έφερε στην τσέπη των εργαζόμενων και του λαού η στρατηγική της «πράσινης ανάπτυξης», της «απελευθέρωσης» της ενέργειας, του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης. Η έκρηξη των τιμών ενέργειας, καυσίμων, ειδών πρώτης ανάγκης, ενοικίων κ.ο.κ. αποτυπώνεται και στον πληθωρισμό που συνεχώς αυξάνεται, ενισχύοντας περεταίρω την τάση της σχετικής και απόλυτης εξαθλίωσης της εργατικής τάξης.
Σε αυτό το ασταθές και εχθρικό τοπίο για τους εργαζόμενους της χώρας μας, ο κλάδος δείχνει συμπαγής, συγκροτημένος, εξωστρεφής, αποδεικνύοντας πως είναι εδώ και κάποια χρόνια σε σταθερή πορεία ανάκαμψης. Παρά την γκρίνια των βιομηχάνων για τα rebate και τα clawback, για την αύξηση του ενεργειακού κόστους και του κόστους πρώτων υλών, ακόμα και την έκθεση κάποιων εταιρειών σε επενδύσεις σε Ρωσία και Ουκρανία, τα στοιχεία που οι ίδιοι δίνουν, μας κάνουν να μη συμμεριζόμαστε τον «πόνο» τους.
Εμείς οι εργαζόμενοι, βιώνουμε καθημερινά το άγχος των λογαριασμών, των πετσοκομμένων κοινωνικών δαπανών, του ανύπαρκτου συστήματος Υγείας, το άγχος για το νοίκι του σπιτιού, τη βενζίνη με το σταγονόμετρο. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα τεράστιο πογκρόμ αντεργατικών νόμων, με αποκορύφωμα το έκτρωμα Χατζηδάκη.
Στο successstory των φαρμακευτικών εταιρειών, το δικό μας «μερίδιο» είναι η επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων, των όρων και των συνθηκών εργασίας, η εντατικοποίηση της δουλειάς, η εργολαβική εργασία, η ανασφάλεια, οι απολύσεις, η απώλεια εργασιακών δικαιωμάτων, οι μισθοί και τα μεροκάματα που δεν ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες μας.
Γι αυτό, σήμερα περισσότερο από ποτέ, είναι επιτακτική η μάχη που όλοι πρέπει να δώσουμε για την υπογραφή της κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Μια σύμβαση που θα διασφαλίζει τα δικαιώματά μας, αξιοπρεπείς όρους και συνθήκες δουλειάς, μισθούς και μεροκάματα με αυξήσεις, που θα μας επιτρέπουν να ζούμε με αξιοπρέπεια, μια σύμβαση που θα κατοχυρώνει σε όλο τον κλάδο το πενθήμερο-οχτάωρο.
Η επιτυχία του αγώνα μας εξαρτάται από τη συμμετοχή μας, από τη συσπείρωση στα Συνδικάτα και στην κλαδική μας Ομοσπονδία, από την πίεση που θα ασκήσουμε στην εργοδοσία, η οποία αντιμετωπίζει με ενιαίο τρόπο το πάγιο αίτημα και την ανάγκη των εργαζόμενων να υπογραφεί η κλαδική ΣΣΕ και μέχρι σήμερα φέρει ακέραιη την ευθύνη για τη μη υπογραφή της.
Η Ομοσπονδία μας συνεχίζει με πείσμα και επιμονή τον αγώνα που φέρνει στο προσκήνιο τις σύγχρονες ανάγκες και τα συμφέροντα των εργαζομένων, χωρίς να υποτάσσεται στην επιχειρηματολογία και τους διάφορους ισχυρισμούς των φαρμακοβιομηχάνων και συνολικά των εργοδοτών του κλάδου, οι οποίοι ενισχύονται σταθερά από όλες τις κυβερνήσεις και τους νόμους που ψηφίζονται, όμως, δε σταματούν να προβάλουν όλο και περισσότερες απαιτήσεις για τα δικά τους συμφέροντα.
Απορρίπτουμε τη λογική των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών δυνάμεων, της ηγεσίας της ΓΣΣΕ, που δε σταματούν να ποτίζουν τους εργαζόμενους με το δηλητήριο της μοιρολατρίας, της ηττοπάθειας, της αναποτελεσματικότητας των αγώνων, που στην ουσία απεμπολούν το δικαίωμα των εργαζόμενων στην πάλη και στη διεκδίκηση της αύξησης του βασικού μισθού και μεροκάματου μέσα από την ΕΓΣΣΕ.
Αντλούμε δύναμη από την αγωνιστική πείρα του ταξικού εργατικού κινήματος, παλιότερη και πιο πρόσφατη. Εμπνεόμαστε από τις κατακτήσεις που η εργατική τάξη απέσπασε με σκληρούς αγώνες και θυσίες. Η ίδια η ζωή αποδεικνύει ότι όταν οι εργαζόμενοι πιστέψουν στη δύναμή τους και μπουν συλλογικά, αποφασιστικά, μαχητικά στον αγώνα, μπορούν να αντιμετωπίσουν ακόμα και τα πιο μεγάλα εμπόδια, να κάμψουν και τον πιο ισχυρό αντίπαλο, να αποκτήσουν αγωνιστική πείρα – παρακαταθήκη για τη συνέχεια και για τις μελλοντικές, ακόμα πιο απαιτητικές μάχες.
Στις 23 Ιούνη 2022 απεργούμε για:
- Υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ με αυξήσεις σε όλους τους μισθούς – 950 ευρώ κατώτερο μισθό.
- 8ωρη και πενθήμερη εργασία από Δευτέρα έως Παρασκευή.
- Επαναφορά τριετιών με επιδόματα από 5% έως 9%
- Επιδόματα πτυχίου ΑΕΙ/ΤΕΙ, γνώσης ξένης γλώσσας, χρήσης Η/Υ – φορητού υπολογιστή και βοηθού φαρμακείου.
- Επίδομα ανθυγιεινής εργασίας 5%
- Εφάπαξ επίδομα θέρμανσης 1000 ευρώ και 700 ευρώ για κάθε παιδί έως έξι ετών.
Εδώ και τώρα μπροστά οι δικές μας ανάγκες για δουλειά και ζωή με σύγχρονα δικαιώματα!
Όλες και όλοι στην απεργία την Πέμπτη 23 Ιουνίου 2022 και στην συγκέντρωση στις 15:00, έξω από τα γραφεία του ΣΦΕΕ (Αγρινίου 3 – Χαλάνδρι).