Συναδέλφισσες – συνάδελφοι ,
Ενώ ο κλάδος του φαρμάκου παρουσιάζει αξιοσημείωτη ανάπτυξη που αποτυπώνεται σε τζίρους, όγκο παραγωγής, εξαγωγές, επενδύσεις εκατομμυρίων ευρώ σε υποδομές και έρευνα, η κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι στο φάρμακο είναι δυσανάλογα αρνητική. Προσλήψεις με τον κατώτατο μισθό των 650€ μεικτά, εντατικοποίηση της εργασίας, ξεχειλωμένα ωράρια, δουλειά Σάββατο και Κυριακή, εργολαβικοί εργαζόμενοι, είναι μόνο μερικά αλλά ενδεικτικά παραδείγματα για το τι συμβαίνει στις εργασιακές σχέσεις σε ένα κλάδο που κατά τα άλλα, ζει το δικό του “success story”.
Κυρίως όμως διανύουμε το δωδέκατο χρόνο χωρίς κλαδική σύμβαση με αποκλειστική ευθύνη όχι μόνο των εργοδοτών, αλλά και των κυβερνήσεων που τόσα χρόνια τους ενισχύουν με μια σειρά αντεργατικούς νόμους, θωρακίζοντας έτσι την κερδοφορία των εταιρειών τους. Νόμοι που αφορούν την αύξηση των υπερωριών, την κατάργηση του οχτάωρου με επιβολή 10ωρης εργασίας, ενίσχυση της λεγόμενης «ευελιξίας», διευκόλυνση των απολύσεων. Ταυτόχρονα σχεδιάζονται νέοι φραγμοί στην συνδικαλιστική δράση μέσω του ηλεκτρονικού φακελώματος των συνδικάτων και των μελών τους, τη νομιμοποίηση της απεργοσπασίας, την αντικατάσταση ζωντανών γενικών συνελεύσεων με διαβλητές ηλεκτρονικές ψηφοφορίες. Μέσα σε αυτό το κλίμα γενικευμένης εργοδοτικής και κυβερνητικής επίθεσης, δε πρέπει να μας κάνει εντύπωση, πως νέοι συνάδελφοι , που μπήκαν τα τελευταία χρόνια στη δουλειά, δεν γνωρίζουν καν τι είναι η συλλογική σύμβαση.
Δίνοντας ένα «στεγνό» ορισμό, θα λέγαμε ότι η συλλογική σύμβαση εργασίας συνάπτεται μεταξύ συνδικαλιστικών οργανώσεων εργαζομένων και συνδικαλιστικών οργανώσεων εργοδοτών και καθορίζει τους όρους και τις συνθήκες εργασίας, καθώς επίσης και αλλά θέματα που συνδέονται με τις σχέσεις εργασίας.
Για εμάς τους εργαζόμενους η συλλογική σύμβαση είναι πολύ παραπάνω από έναν απλό ορισμό, είναι γεμάτη από την ουσία που καθορίζει την εργασιακή μας υπόσταση. Είναι ο μισθός μας, τα δικαιώματα μας, το ωράριο μας, τα επιδόματα και οι άδειες μας. Είναι σε τελική ανάλυση, η προστασία μας απέναντι στην αυθαιρεσία των εργοδοτών που έχουν κάθε λόγο να επιβάλλουν εργασιακή ζούγκλα γιατί έτσι μπορούν να βγάζουν ακόμα περισσότερα κέρδη από την δουλειά μας. Αυτή τη ζούγκλα βιώνουν οι συνάδελφοι μας στις φαρμακαποθήκες που το πενθήμερο έγινε εξαήμερο, οι ενοικιαζόμενοι συνάδελφοι στα εργοστάσια, η νέα φουρνιά εργαζομένων που προσλαμβάνεται με τον κατώτατο της ΓΣΕΕ, οι συνάδελφοι στα γραφεία και την ιατρική ενημέρωση που βιώνουν την ασφυξία της τηλεργασίας.
Συνάδελφοι,
Η υπογραφή κλαδικής σύμβασης πρέπει να γίνει υπόθεση όλων μας, είναι μια μάχη που δε γίνεται να λείψει κανείς μας. Μαζί με το συνδικάτο και την ομοσπονδία μας να παλέψουμε για όρους εργασίας που θα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες μας. Γιατί για μας σύμβαση δεν είναι απλώς ένα κομμάτι χαρτί, είναι η ίδια η εργασιακή μας αξιοπρέπεια! Παλεύουμε για:
- Υπογραφή κλαδικής σύμβασης
- Κατάργησης όλων των αντεργατικών νόμων
- Διατήρηση του πενθημέρου/οχτάωρου Δευτέρα – Παρασκευή
