Συναδέλφισσες-συνάδελφοι στον όμιλο FAMAR,
Το τελευταίο διάστημα έγιναν παρεμβάσεις από το Συνδικάτο Εργαζομένων Φαρμάκου Καλλυντικού και Συναφών Επαγγελμάτων Αττικής- Πειραιά και Νήσων και την Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδος για το ζήτημα που έχει προκύψει στον Όμιλο Famar με εργαζόμενους που βγαίνουν σε υποχρεωτική άδεια ή άδεια άνευ αποδοχών. Έγινε ξεκάθαρο στην εργοδοσία ότι θα πρέπει να πάρουν πίσω αυτές τις μεθοδεύσεις καθώς και την μετακίνηση εργαζομένων από εργοστάσιο σε εργοστάσιο.
Η εργοδοσία δείχνει με όλους τους τρόπους ότι θέλει να ρίξει την μπάλα σε εμάς προτείνοντας λύσεις που εμείς θα πρέπει να θυσιάζουμε είτε χρόνο από τις οικογένειες μας, είτε μισθό και δικαιώματα για να βγει ο όμιλος πιο ενισχυμένος στην αγορά, χωρίς να τους νοιάζει ότι μας οδηγούν σε καταστάσεις οικονομικής εξαθλίωσης. Τι να κάνουμε την αύξηση 1% όταν για τον Δεκέμβρη πολλοί συνάδελφοι μας θα χάσουν μέχρι και 10 μεροκάματα- ένσημα, όταν συνάδελφοι από Άλιμο, χάνουν μεροκάματα από αρχές Νοεμβρίου μέχρι και Δεκέμβρη. Ποιος θα μας πληρώσει ενοίκια, δάνεια, πάγιες υποχρεώσεις, γάλα για τα παιδιά μας;; Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη που τον Σεπτέμβρη μας έλεγαν έρχεται δουλειά και δεν ήρθε ποτέ; Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη όπου ανά 2 μέρες μας λένε ότι πρέπει να αυξήσουμε τις μέρες που θα πάρουμε άδεια; Και υπάρχουν ήδη συνάδελφοι που είναι εκτός δουλειάς από 1 Νοεμβρίου που θα τους γυρίσουν στην δουλειά στις 7 Ιανουαρίου μέχρι στιγμής.
Για να εφαρμόσει το σχέδιο της η κεντρική διοίκηση του ομίλου κάνει αναφορές ότι είναι «καλός εργοδότης, πληρώνει στην ώρα της», «ότι δεν ζητάει τη καραντίνα να τη δουλέψει υπερωριακά ο εργαζόμενος», και ότι θέλει να είναι δίκαιοι με όλους τους εργάτες και δεν δέχεται άλλος να δουλεύει και άλλος να κάθετε και να πληρώνονται το ίδιο. Πέρα από την σκληρή πραγματικότητα ότι όλοι πήγαμε στην FAMAR για να δουλέψουμε και δεν έχουμε ευθύνη που η εταιρεία έχει περιέλθει σε τέτοια δυσκολία.
Ταυτόχρονα με πίεση και απειλές, αξιοποιώντας όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο που τη τελευταία δεκαετία ψήφισαν όλες οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ -ΝΔ. Όλα συγκλίνουν στην κυρίαρχη πολιτική γραμμή, «τίποτα δεν αλλάζει», «να λέτε ευχαριστώ που έχετε δουλειά», «η εταιρεία κάνει ότι μπορεί για να μην μείνει κανείς άνεργος», «για όλα φταίει η πανδημία».
Τα λένε όλα αυτά για να αποδεχτούμε τα χειρότερα με σκυμμένο το κεφάλι. Τρέμουν ότι μπορεί να γίνουν πράξη οι χειρότεροι φόβοι τους. Να σταματήσουν οι μηχανές και η συσκευασία από οργανωμένη και μαζική αντίδραση. Μπορούμε με αποφασιστικότητα, με αγώνες να βάλουμε φρένο σε εξελίξεις που δυσκολεύουν την ζωή μας. Μπορούμε να διεκδικήσουμε με βάση τις δικές μας ανάγκες καλυτέρους όρους δουλειάς.
Για αυτό εξάλλου αρνήθηκε η εργοδοσία να συζητήσει την κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας, «για να μην υποχρεωθούν οι πελάτες τους να την ακολουθήσουν». Και φέρνει τον νόμο Χατζηδάκη χαρακτηρίζοντας την άδεια άνευ αποδοχών ότι γίνεται με την διατύπωση του άρθρου 62, Νόμος 4808/2021, τον νόμο που οι συνάδελφοι του κλάδου μας με τις απεργίες του Ιουνίου, με συμμετοχή και από τη FAMAR απαίτησαν να πεταχτεί στα σκουπίδια.
Συνάδελφοι- Συναδέλφισσες,
Τα πρόσφατα θετικά παραδείγματα με κατακτήσεις δικαιωμάτων από συναδέλφους σε e-food, COSCO δείχνουν το δρόμο! Όταν οι εργάτες αποφασίσουν και πουν «φτάνει, ως εδώ». Με αγωνιστικές δράσεις, στάσεις εργασίας, απεργίες όπου ο σχεδιασμός της διοίκησης πάει πίσω. Τότε η εργοδοσία, ακούει, μας υπολογίζει και αρχίζουν να ξημερώνουν καλύτερες μέρες για μας.
Νομός είναι το δίκιο του εργάτη και αυτό συνάδελφοι κατακτιέται !! Δεν χαρίζεται.
Συσπειρωνόμαστε στο κλαδικό μας Συνδικάτο φαρμάκου!! Οργανώνουμε τον αγώνα μας- διεκδικούμε καλύτερους όρους δουλειάς με βάση τις δικές μας ανάγκες!!!
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ
