8 Μάρτη 2022
παγκόσμια ημέρα της εργαζόμενης γυναίκας
συγκέντρωση 18:30 Σύνταγμα
Στις 8 Μάρτη 1857 οι εργάτριες στα ραφτάδικα και στην κλωστοϋφαντουργία της Νέας Υόρκης διεκδίκησαν ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, 10ωρη εργασία, ίση αμοιβή με τους άντρες συναδέλφους τους. Ο αγώνας τους βάφτηκε στο αίμα από τις αστυνομικές δυνάμεις. Σε αυτή τη μεγαλειώδη απεργία και εξέγερση, που συγκαταλέγεται στις κορυφαίες στιγμές του εργατικού κινήματος, βρίσκεται το πραγματικό περιεχόμενο της παγκόσμιας ημέρας της εργαζόμενης γυναίκας όπως αυτή καθιερώθηκε το 1910, με απόφαση της Β΄ Διεθνούς Συνδιάσκεψης Σοσιαλιστριών Γυναικών στην Κοπεγχάγη. Η πρώτη απεργία γυναικών στη χώρα μας έγινε το 1892 από τις εργάτριες του εργοστασίου Ρετσίνα στον Πειραιά. Η εργοδοσία που είχε τότε αποκτήσει το πέμπτο της εργοστάσιο, έκανε προσπάθεια να τους μειώσει το μεροκάματο κατά 20%!
Η φετινή 8η Μάρτη βρίσκει τις γυναίκες της εργατικής και λαϊκής οικογένειας να ματώνουν από τα αντεργατικά μέτρα
Στο όνομα των «ίσων ευκαιριών» της «συμφιλίωσης οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής» γενικεύεται η εργασιακή ζούγκλα και η ανασφάλεια σε όλο το εργατικό δυναμικό, άνδρες και γυναίκες. Χτυπιέται ο σταθερός ημερήσιος χρόνος δουλειάς, η Κυριακάτικη αργία, εντατικοποιείται η εργασία, αυξάνεται η εκμετάλλευση, τα ωράρια λάστιχο.
Η φετινή 8η Μάρτη βρίσκει τους εργαζόμενους απέναντι σε μια ακόμα Ιμπεριαλιστική πολεμική σύγκρουση, με θύματα τους λαούς, που ξέσπασε με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία στην οποία η Ελληνική κυβέρνηση έχει ενεργή συμμετοχή στέλνοντας πολεμικό υλικό και παίρνοντας μέρος σε όλους τους Ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς που έχουν αιματοκυλίσει αθώους λαούς, ΝΑΤΟ – ΕΕ.
Στον κλάδο μας οι εργαζόμενες γυναίκες έχουν να αντιμετωπίσουν την εντατικοποίηση, το φόβο της απόλυσης, ενώ αρκετές εργάζονται σε δουλεμπορικά γραφεία. Η τηλεργασία έχει αυξηθεί με τις εργαζόμενες να «πρέπει» να είναι στη διάθεση της εργοδοσίας ανά πάσα στιγμή εκτός ωραρίου. Αρνητικές επιπτώσεις έχει και το γεγονός ότι οι εργοδότες αρνούνται να υπογράψουν συλλογική σύμβαση που να καλύπτει όλους τους εργαζόμενους του κλάδου, τόσο στο επίπεδο του μισθού, το ωράριο, όσο και στα θεσμικά.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, με τη συλλογική μας δράση μπορούμε να αντιπαλέψουμε την πολιτική αυτή που θεωρεί τις ζωές μας «κόστος» για το κράτος και με κριτήριο μόνο το κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων. Οι αγώνες των εργατών και των γυναικών τους σε Λάρκο, Cosco και αλλού που πολύμορφα αναδείχτηκαν το προηγούμενο διάστημα, δείχνουν το δρόμο της συλλογικής αγωνιστικής διεκδίκησης.
Την φετινή 8 Μάρτη, καλούμε τις συναδέλφισσες του κλάδου να σηκώσουν το ανάστημά τους και να παλέψουν κόντρα στην ηττοπάθεια και τη μοιρολατρεία, με τις δυσκολίες που τους βάζει το σύστημα.
Να οργανωθούν στο συνδικάτο φάρμακου- καλλυντικού, να δυναμώσουν το ΠΑΜΕ και να παλέψουν δίπλα με τους άνδρες συναδέλφους τους για τη ζωή που αξίζει στις ίδιες και στις οικογένειές τους. Να διεκδικήσουν την ανάκληση των απωλειών, εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζόμενων και του λαού. Να δώσουν τη μάχη για:
Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες και όλους με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, με σταθερό ωράριο εργασίας, 35ωρο, 7ωρο-5ημερο. Για την κατάργηση των νόμων που προωθούν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την κατάργηση της Κυριακής αργίας. Όχι στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας. Υπογραφή συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις.
Άδεια κύησης, τοκετού, λοχείας, μητρότητας με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα, ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης.
Μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, για την προστασία του γυναικείου οργανισμού, της μητρότητας.
Κρατική χρηματοδότηση και ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, των Νοσοκομείων και ΠΦΥ με προσλήψεις μόνιμου υγειονομικού και λοιπού προσωπικού. Επαναλειτουργία των Νοσοκομείων που έκλεισαν τα τελευταία χρόνια. Επίταξη των μεγάλων ιδιωτικών μονάδων Υγείας χωρίς αποζημίωση.
Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης και μείωση της τιμής του ρεύματος κατά 50%, κατάργηση των φόρων στα καύσιμα και συνολικά στην ενέργεια. Κανένα λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο. Όχι στις κατασχέσεις και στους πλειστηριασμούς της λαϊκής περιουσίας.
Δημόσια και Δωρεάν Κοινωνική Ασφάλιση για όλες και όλους.
Μέτρα προστασίας και φροντίδας των παιδιών ΑμΕΑ.
Για μια ζωή χωρίς φτώχεια, ανεργία, ιμπεριαλιστικούς πολέμους, προσφυγιά.
Για την προοπτική μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση, όπου οι εργαζόμενοι, γυναίκες και άντρες, θα κάνουν κουμάντο στον πλούτο που παράγουν με κριτήριο και σκοπό την ικανοποίηση των εξελισσόμενων σύγχρονων εργατικών – λαϊκών αναγκών.
Μάρτης 2022
