Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,
Στις 23 Ιούνη, ΣΦΕΕ και ΙΟΒΕ πραγματοποίησαν συνέντευξη τύπου στην οποία παρουσιάστηκε η νέα μελέτη του ΙΟΒΕ για τη φαρμακευτική αγορά στην Ελλάδα με στοιχεία του 2021.
Στις 23 Ιούνη η ΟΕΦΣΕΕ, κλαδικά συνδικάτα και μια σειρά από επιχειρησιακά σωματεία στο φάρμακο και στο καλλυντικό, σε όλη τη χώρα οργάνωσαν απεργιακή κινητοποίηση, διεκδικώντας την υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ. Στο πλαίσιο της απεργίας η Ομοσπονδία, το κλαδικό Συνδικάτο Αττικής καθώς και επιχειρησιακά σωματεία, πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας στο ξενοδοχείο όπου εκείνη την ώρα οι φαρμακοβιομήχανοι έδιναν τη συνέντευξη τύπου.
«Ξέρουμε ότι σήμερα θα πείτε για τις επιτυχίες σας και για τις απαιτήσεις σας από τις κυβερνήσεις. Όμως ο κλάδος έχει σήμερα απεργία, γιατί εδώ και 13 χρόνια οι εργαζόμενοι δεν έχουμε ΣΣΕ με δίκη σας αποκλειστική ευθύνη. Ότι παρουσιάζετε ως επιτυχίες σας, είναι ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι». Αυτά ειπώθηκαν, μεταξύ άλλων, στη σύντομη παρέμβαση από την πλευρά της Ομοσπονδίας μας, που όμως ήταν αρκετή για να προκαλέσει την αμηχανία και τη δυσφορία των παρευρισκόμενων επιχειρηματιών και σίγουρα όχι γιατί περιείχε ανακρίβειες. Τα επικαιροποιημένα στοιχεία για το φάρμακο στη μελέτη που παρουσίασαν ο ΣΦΕΕ με τον ΙΟΒΕ είναι αποκαλυπτικά. Ενδεικτικά παραθέτουμε κάποια από αυτά.
Οι συνολικές πωλήσεις του φαρμάκου έφτασαν τα 7 δις € πετυχαίνοντας αύξηση 4,2%, ενώ οι συνολικές πωλήσεις φαρμάκου την περίοδο 2009-2020, περίοδο κατά την οποία ο κλάδος είναι χωρίς σύμβαση, έφτασαν τα 77δις€.
Η παραγωγή φαρμάκου σε ex factory αξίες προσέγγισε τα 1,7 δις € που σε σύγκριση με το μέσο όρο της περιόδου 2010-2017 είναι αυξημένη κατά 82%.
Η εντυπωσιακή αύξηση των εξαγωγών που κατέγραψε η φαρμακοβιομηχανία το 2020, αποδείχτηκε πως δεν ήταν πυροτέχνημα, μιας και το 2021 οι εξαγωγές φαρμάκου σε αξίες άγγιξαν τα 3 δις €, αποτελώντας το 7,3% του συνόλου των ελληνικών εξαγωγών όλων των αγαθών.
Τα φάρμακα, όμως , όπως και κάθε τι σε αυτό τον κόσμο, παράγεται από ανθρώπους και πιο συγκεκριμένα από εργαζόμενους. Η ανθρώπινη εργασία είναι αυτή που δημιουργεί τον πλούτο και τα κέρδη των εταιρειών. Κανένας επιχειρηματίας δεν προσλαμβάνει εργαζόμενους για να χάσει λεφτά, το αντίθετο συμβαίνει. Στον κλάδο του φαρμάκου, όπως μας ενημερώνει η έκθεση του ΙΟΒΕ, η απασχόληση( αριθμός εργαζομένων) κατά μέσο όρο την τριετία 2018-2021 είναι αυξημένη κατά 55% σε σχέση με το μέσο όρο της περιόδου 2011-2017! Το στοιχείο αυτό είναι από μόνο του η πιο ξεκάθαρη απόδειξη της οικονομικής ευρωστίας του κλάδου και της προοπτικής για ακόμα μεγαλύτερα κέρδη για τους φαρμακοβιομήχανους.
Συνάδελφοι ,
Δε γίναμε σοφότεροι από τη νέα μελέτη του ΙΟΒΕ για το φάρμακο. Απλώς επιβεβαιώθηκε η εκφρασμένη θέση της ομοσπονδίας μας, πως παρά τα οποία παράπονα έχουν οι βιομήχανοι από τις κυβερνήσεις, ο κλάδος βρίσκεται σε σταθερή τροχιά ανάπτυξης και κερδοφορίας. Σε αυτό το success story, οι εργαζόμενοι στο φάρμακο είναι εδώ και 13 χρόνια χωρίς σύμβαση, νέοι συνάδελφοι πιάνουν δουλειά με τον επαίσχυντο κατώτατο μισθό της ΕΓΣΣΕ, αρκετοί από αυτούς ως ενοικιαζόμενοι, βιώνοντας σε αρκετές περιπτώσεις εξαιρετικά εχθρικές εργασιακές συνθήκες.
Για αυτό, για μας η απεργιακή μάχη που θαρραλέα δώσαμε στις 23 του Ιούνη , είναι μόνο η αρχή. Δε θα σταματήσουμε μέχρι οι εργοδότες του κλάδου να βάλουν την υπογραφή τους σε μια σύμβαση που θα δίνει μισθούς με αυξήσεις για όλους, θα κατοχυρώνει το οχτάωρο πενθήμερο, θα διασφαλίζει αξιοπρεπείς εργασιακές συνθήκες.
Δίνουμε συνέχεια στον αγώνα μας, τις επόμενες μέρες και μέχρι την προγραμματισμένη για τις 20 Ιούλη συνάντηση με τους φαρμακοβιομήχανους, με κινητοποιήσεις, στάσεις εργασίας και συγκεντρώσεις σε χώρους δουλειάς, φαρμακαποθήκες και εργοστάσια.
Την Τετάρτη 20 Ιούλη στις 4μ.μ. δίνουμε όλες και όλοι το δυναμικό παρών έξω από τα γραφεία του ΣΦΕΕ (Αγρινίου 3,Χαλάνδρι), όπου θα πραγματοποιηθεί η συνάντηση της Ομοσπονδίας μας με τους φαρμακοβιομήχανους.
Στη “λογική” και στις “δυνατότητες” των επιχειρήσεων που επικαλούνται οι εργοδότες, απαντάμε με τα στοιχεία που οι ίδιοι παρουσιάζουν και καμαρώνουν, δηλαδή με τον τεράστιο πλούτο που εμείς παράγουμε, αλλά και με τις δικές μας σύγχρονες ανάγκες που συνθλίβονται από το αδυσώπητο κυνήγι των επιχειρηματικών κερδών!
Στα “πλαίσια” των νόμων τους, προτάσσουμε το δικό μας δίκιο, που δε χωράει σε αυτούς τους νόμους, αλλά μόνο με τους ταξικούς αγώνες των εργαζομένων υποστηρίζεται και μπορεί να επιβληθεί!